2.2 ปัญหาเด็กเล็ก
ครูสอนให้เด็กทำตาม เด็กก็ทำตามเหมือนครู แต่เมื่อปล่อยให้เด็กคิดเองเด็กคิดไม่ได้ ครูก็จะดุว่าเด็กและบีบบังคับ สุดท้ายก็ต้องล้มเหลว และเป็นความล้มเหลวที่ต่อเนื่อง เมื่อเด็กโตจึงคิดไม่เป็น
เด็กแต่ละคนก็จะมีประสิทธิภาพของสมองต่างกันมาก ครูมุ่งหาความยุติธรรมการสอน เคี่ยวเข็นเด็กเรียนอ่อน ละทิ้งเด็กเรียนเก่ง เด็กเรียนอ่อนไม่ชอบ เด็กเรียนเก่งก็เบื่อ จึงเล่นคุยกันในห้อง ครูก็ว่าเด็กเก่งอีก ในที่สุดความคืบหน้าไปได้ช้า คณิตศาสตร์น่าเบื่อ แต่ระบบอิเลคโทรนิค แท็ปเล็ต ก็จะช่วยให้เด็กอ่อนเรียนรู้เรื่องมากขึ้น ย้อนเล่นเกมกลับไปกลับมาได้หลายครั้ง ส่วนเด็กเก่งก็เล่นเกมต่อไปได้ก่อนครูสอน จึงพัฒนาตนเองอย่างภาคภูมิใจ
การมองกลับของเด็กเล็กแต่ละคนที่ไม่เหมือนกัน การสอนเรื่องนิ้วปลอม ครูผู้สอนควรหันหน้าในทิศทางเดียวกับเด็กเสมือนสอนฟ้อนรำ แต่บางครั้งครูผู้สอนก็ต้องหันหน้าหาเด็ก แล้วยกมือให้เด็กเห็นนิ้วปลอม ส่วนเด็กบางคนก็คิดเหมือนครู ยกนิ้วปลอมให้ครูเห็นแต่ตัวเองไม่เห็น ก็ไม่ไช่เรื่องใหญ่ ถ้าครูถาม 6 + 8 = ? แล้วเด็กตอบถูกก็ถือว่าใช้ได้ เด็กจะยกมือแบบใดก็ปล่อยเขาไป
จาก ธัญ เสรีรมย์