4.1 ที่มาการบวกเลขฉีกแนว
ท่านเคยสังเกตไหมว่า ถ้าเราป้อนคำถามกับเด็กอนุบาล 5+8=? เด็กจะคิดในใจเป็นเวลานานแล้วก็ตอบ 13 โดยไม่ยกมือช่วย หรือเด็กบางคนวิ่งออกไปนอกบ้านแอบยกมือนับแล้ววิ่งกลับมาตอบว่า 13 แสดงว่าเด็กอยากจะเก่งฉลาด เด็กคงคิดเองว่าการยกมือนั้นไม่เท่ห์ไม่ฉลาด หรือเด็กบางคนถูกถามว่า 5+8=? ยอมยกมือนับตอบ 13 ข้าพเจ้าถามใหม่ 8+5=? ก็ยกมือนับอีกตอบ13 ข้าพเจ้าถามกลับไปกลับมาเช่นนี้หลายครั้งก็ยกมือทุกครั้งเด็กไม่รู้กฏการสลับที่
ข้าพเจ้าเข้าใจเด็กดีพอสมควร จึงคิดการบวกเลขวิธีเสรีรมย์ด้วยนิ้วมือ ครั้งแรกเอาปากกาเขียนนิ้วมือปลอมที่หลังมือเด็ก แล้วก็สอนให้บวกเลขแบบนับทุกนิ้ว เด็กก็เข้าใจดี พอครั้งที่ 4 เด็กบอกว่าไม่ต้องเขียนนิ้วปลอม รู้ความหมายหน้ามือกับหลังมือแล้ว นี่คือเด็กเริ่มฉลาดแล้ว โดยเราไม่ได้บังคับ ส่วนการบวกเลขในใจเราก็ไม่บังคับแต่ส่งเสริมให้เกิดมโนภาพที่เป็นรูปธรรม ข้าพเจ้าสอนเด็ก เด็กเข้าใจดี แต่ข้าพเจ้าไม่ว่างสอน ส่วนครูที่นำไปสอนก็สอนไม่เป็น
ทุกวันนี้ครูก็อยากให้เด็กฉลาดแต่ไร้ชั้นเชิง โดยบังคับให้เด็กคิดในใจ แล้วปัญหาเกิดขึ้นตามมาโดยไม่รู้ตัว เรื่องความฉลาดนั้นจะมีความละเอียดอ่อนทั้งผู้สอนและเด็ก ข้าพเจ้าพอจะเข้าใจดี จึงได้คิดของเล่นฉีกแนวความคิดเก่าสามารถทำให้ลูกเก่งกว่าพ่อแม่ด้วยการเล่น เพราะข้าพเจ้าซ่อนความฉลาดไว้หลายอย่าง คณิตศาสตร์ บวกเลขแนวคิดใหม่ฉีกแนวความคิดเก่าเช่นกัน ข้าพเจ้าซ่อนความฉลาดไว้หลายอย่างเด็กเข้าใจแต่ผู้ใหญ่ไม่มีความละเอียดอ่อนเท่าเด็กจึงเข้าใจยาก 10กว่าปีมาแล้วความคืบหน้าแนวคิดของข้าพเจ้าไม่คืบหน้า ข้าพเจ้าก็พัฒนาความคิดมาเรื่อยก็ได้เท่าที่ท่านเห็นในเว็ปไซด์นี้
จาก ธัญ เสรีรมย์